Snik....Inge is vertrokken....

Bom dia!

Wat aan velen van jullie ongetwijfeld niet onopgemerkt voorbij is gegaan is de terugkomst van Inge in Nederland.....snik....

Maarrrr dat betekend dus ook dat ze het heeft gehaald! Weliswaar niet zonder slag of stoot maar ze is in Nederland. Heb je haar nog niet verwelkomt, grijp dan nu die kans, pak die telefoon en bellllll!!!!

Dinsdag 29 augustus (vervolg)
Nadat we het vorige verhaaltje online hadden gezet, zijn we op aanraden van Petra belandt op de internationale luchthaven. Hier kregen we al snel te horen dat het inderdaad niet mogelijk was voor Inge om de aankomende dagen te vliegen. OK!! Nu werd het dus ECHT tijd om dramatisch te doen!! De reden dat Inge een jaar moest wachten op haar studie wanneer ze de eerste dag niet aanwezig zou zijn (had Inge even soepeltjes uit haar duim gezogen, prrrima dus!!! ) gecombineerd met een enkele traan van haar en een zeer teleurstellend kijkende Niek resulteerde al snel in de vraag ´OK, when do you want to fly?´ En ineens was het mogelijk om alaminuut te vertrekken, wat een wereld, als alles toch zo makkelijk gaat he?! Donderdag leek ons een prima alternatief en klaar waren de Keesjes! Gelukkig hadden we nu duidelijkheid en konden we weer volle bak bezig met waar we ondertussen behoorlijk professioneel in waren geworden; genieten!!

Het was jammer genoeg slecht weer dus waren we genoodzaakt om weer eens die vrouwelijke koopdrang los te laten, wat een zwaar leven he?!

Woensdag 30 augustus
Lekker vroeg opstaan, nog even genieten van de zon-zee-strand combinatie en op naar Cristiano. Cristiano, een ontzettend vriendelijke man is de directeur van Campo. Dit is de overkoepelende organisatie waarvan het eco-resort één van de vijf/zes projecten is. Cristiano is van oudsher een Belg maar inmiddels geheel verbraziliaanst. Een prachtige man met een indrukwekkende achtergrond. Cristiano had ons aangeboden om vandaag een nacht door te brengen op het resort zodat Niek alvast kennis kon maken met iedereen en Inge alvast de mogelijkheid had om jaloers te worden op Niek z´n vooruitzicht.

Samen met Cristiano vertrekken we rond de middag naar Tingua waar het ecoresort gelegen is. Hier eenmaal aangekomen is het genieten, wat een uitzicht!! Ook ontmoeten we Lilian, de kokkin des huizes die gedurende de week op de pousada past en voor iedereen de heerlijkste / vijfsterren maaltijden voorbereidt.
´s Avonds krijgen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld waarna we vroeg naar bed gaan voor onze laatste nacht samen.

Donderdag 31 augustus
Na een heerlijk ontbijt, met uitzicht op de begroeide bergen waar de mist uit weg trok en verscheidene vogels die ons toe floten en leken te weten dat het onze laatste dag samen was, zijn we naar het huis gereden dat Cristiano onlangs heeft gekocht in de buurt van het resort. Hier aangekomen zien we een huis wat sterk verouderd was maar waar nieuw leven in wordt geblazen. Cristiano verteld ons dat hij er 13 hectare bij heeft gekocht voor 70.000 real (22.500 euro). Onvoorstelbaar wat een lap grond en nog fantastisch mooi ook. Achter het huis loopt een beekje, omringd door prachtige gewassen, die in de toekomst de inmiddels uitgegraven vijver moet vullen, dat wordt echt een plaatje!

Na dit bezoek zijn we teruggereden naar het resort waar Niek wordt voorgesteld aan alle mensen die in en rondom de poussada werken. Vanuit het resort wordt er een hoop georganiseerd met als doel de samenleving in Tingua (het dorp waar het eco-resort zich bevindt) te helpen in hun ontwikkeling. Zo worden er kook-, naai-, informatica-, tuinier en Engelse lessen verzorgd. Een prachtig initiatief dus in een geweldige omgeving!! Niek krijgt te horen dat zijn week er ongeveer alsvolgt uitkomt te zien; maandag, woensdag en vrijdag gaat hij door het leven als Professor de Inglesa, in de ochtend voor volwassenen en in de middag voor jongeren en op de dinsdag en donderdag gaat hij zich bezig houden met jardinage, lekker tuinieren dus, en mocht er animo voor zijn misschien informatica lessen verzorgen, een super combinatie dus!
Tegen de middag rijden we weer terug naar Rio waar we nog net op tijd aankomen om even een uurtje bakkuh mee te pakkuh voordat we naar het vliegveld moesten voor het vertrek van Inge.

En hier gaat het avontuur jammer maar helaas in de ik-vorm verder.... Raar is het om na twee maanden 24 uur per dag samen een geweldige avontuur te hebben beleefd, waar alle positieve superlatieven op van toepassing zijn, opeens alleen verder te gaan. Al is het maar voor twee maanden, voor even lijkt het wel uitzichtloos.....

Gelukkig kom ik in het appartement aan waar John een film zit te kijken. Deze Amerikaan, die zijn geld verdiend met poker en investeringen (zegt hij), was vandaag gearriveerd, goede timing dus...., afleiding!!

Vrijdag 1 september
Eenmaal wakker was in het in spanning afwachten of de reis van Inge goed was verlopen. Vroeg in de ochtend ben ik naar het kantoor van Campo gegaan om de nodige lesmaterialen voor de studenten te kopieren. Samen met Petra en John ben ik daarna om de hoek een kilogram restaurant (lopend buffet waar je per gram betaald) in gedoken waar ik voor 11 real mijn buikje weer schappelijk rond heb gegeten. Je kunt er amper tegen koken....

Gelukkig kreeg ik Inge rond 17:00 voor mij en 22:00 voor jullie aan de lijn via skype en hoorde ik dat ondanks het verdriet alles goed was verlopen, super!!
´s Avonds werd het tijd voor lekker niets doen. Films kijken, msn-nen en John zien pokeren (hij won zowaar nog ook (vandaag dan)) boden mij dan ook een prima uitkomst.

Zaterdag 2 september
Heerrrrrrrlijk uitgeslapen......
In de middag ben ik samen met John naar de wijk Leblon gegaan. Het weer viel jammer genoeg weer eens wat tegen maar de lekkere wandeling langs de stranden van Copacobana, Ipanema en uiteindelijk Leblon was niet verkeerd. Normaal gesproken zitten deze stranden overvol met mensen, nu waren het slechts enkele fanatieke sporters en zandkastelenbouwers die de stranden nog enigzins opkleurden, desalniettemin uitwaaien de gekstuh.
Tegen de avond ben ik bezig gegaan met het voorbereiden van de eerste les. Enkele boeken met goede informatie hielpen me om een degelijke eerste les te vormen. Vervolgens werden er weer de nodige Engelse en Portugese woordjes gewisseld met Jo (Braziliaanse huisgenoot die Petra helpt met de schoonmaak van de appartementen) die op haar beurt druk bezig is met het leren van de Engelse taal, ideaal dus!!

Zondag 3 september
Vroeg in de ochtend was er om de hoek van ons appartement een marathon gaande, even kijken dus. Gelukkig voor de beste mensen stond de meter van de zon niet op standje 35 anders was het afzien geblazen geweest. Soms is het toch heerlijk om andere mensen te zien zwoegen.....

In de middag ben ik de shoppingmall Rio Sul achter ons appartement in gedoken om te kijken of ik de videocamera gerepareerd kreeg. Deze weigert namelijk sinds ons bezoek aan het eiland Ilha Grande, om te doen waar hij voor gemaakt is.... (misschien was het toch beter geweest als ik niet met camera van de ski-pistes was afgedenderd?!). Helaas was het antwoord op mijn vraag slechts een verwijzing naar een ander adres, dat wordt volgend weekend maar weer even zoeken dus.

´s Avonds zijn we met z´n achten naar een gratis Brazilaans concert op Copacobana beach gegaan. Suuuuuper gaaf om Afro-reggae, een groep slagwerkers met zanger, en enkele andere bekende Braziliaanse zangers inclusief publiek heeeelemaal los te zien gaan. Drie uur en enkele artiesten later was het programma al om 20:30 afgelopen!! Hadden ze daar dus even alles neergezet voor slechts DRIE UUR ambiance, ze zijn niet wijs!! Wij hebben vervolgens de bus gepakt naar de wijk Lapa waar het uitgaansleven zich bevindt. Jammer genoeg was het erg rustig en was er een hoop gesloten. Een komisch gezicht was het om een aantal travestieten op een rijtje te zien staan al wachtend op een romantisch avontuurtje voor de nacht, maar raar is het om vervolgens te beseffen dat kinderen die hier wonen hier dagelijks mee geconfronteerd worden.

Maandag 4 september
Eindelijk!! Op naar het dorp waar paard en wagen nog de normaalste zaak van de wereld is en waar ik vanaf dinsdag lekker aan de slag kan met Engels doceren. Wederom is het een regenachtige dag en zelfs één van de koudste in tijden. Gelukkig maar weer dat ik uit een land kom waar temperaturen rond de tien graden erg goed te doen zijn.

En toen werd het tijd voor het serieuze werk....

Hieronder eerst een stukje uit de nieuwbrief hoe ik gepresenteerd werd aan de organisatie....

---- Novo curso de inglês começará nesta segunda-feira A sede do Campo em Tinguá vai oferecer, a partir desta segunda-feira (04/09), um curso de inglês para os jovens da região. As aulas de duas horas diárias serão dadas pelo voluntário holandês Niek Tijhaar, às segundas, quartas e sextas-feiras, em uma turma de manhã e outra à tarde. O curso terá a duração de dois meses.

Niek Tijhaar ficou hospedado na Pousada Refúgio Eco-Tinguá na última quarta-feira, para conhecer o local. Nos dias da semana que não der aulas de inglês, o voluntário vai fazer um trabalho de jardinagem e paisagismo com os jovens que têm interesse em se aprofundar nesta área. -----

Succes met vertalen....

Op dinsdagochtend begon mijn eerste les. Waar ze me al op voorbereid hadden was een hele slechte opkomst. Wanneer het slecht weer is vervallen blijkbaar zo ongeveer alle afspraken. Gelukkig was er een andere klas met 14 jongeren die een leraar miste waaraan ik vervolgens mijn eerste uren doceren besteedde, het ging goed en het was echt boven verwachting leuk!! Volgens de directeur was de les zeer goed ontvangen....prrrima dus!!

In de middag was er helaas wederom geen opkomst en ben ik een klein deel van de tuin gaan opmeten waar ik misschien mee aan de slag ga waarna ik Edson (de klusjesman) ben gaan helpen met palen zetten.

´s Avonds kijk ik trouw met Lilian (de kokkin) twee Braziliaanse soapseries wat hopenlijk mijn Portugese taalvaardigheden ietwat zal verbeteren..... een errrrrg lastige taal namelijk!

De volgende keer meer over het les geven en mijn leventje in Tingua.

Een dikke pakkerd voor jullie allemaal van deze krullenbol!